News powiązane z terapia

Projektantka wnętrz przyznaje, że był taki czas w jej życiu, kiedy zmagała się z nerwicą lekową i atakami paniki. W konsekwencji w ogóle nie wychodziła z domu i niemal stała się wrakiem człowieka. Na bazie własnych doświadczeń Dorota Szelągowska dobrze wie, że w takiej sytuacji konieczna jest pomoc specjalisty i odpowiednia terapia. Zdaje sobie też sprawę z tego, że osoby, które mają jakieś zaburzenia psychiczne, najczęściej wstydzą się do nich przyznać i tłumią wszystko w sobie, a to może tylko doprowadzić do tragedii.

Aktorka podkreśla, że zdecydowała się na terapię po to, by przezwyciężyć potężny stres emocjonalny i uporać się ze skutkami skrajnej traumy będącej wynikiem wielu dramatycznych doświadczeń. Do tej pory bowiem życie jej nie oszczędzało, a sama nie potrafiła poradzić sobie z ciosami, jakie wymierzył jej los. W konsekwencji potrzebna była więc pomoc specjalisty.

Blogerka z własnego doświadczenia wie, że diagnoza: rak – niezależnie od stopnia zaawansowania choroby – natychmiast przynosi najgorsze myśli, a brak precyzyjnych informacji na temat nowotworu i sposobu leczenia jeszcze dodatkowo pogłębiają lęk i niepokój. Nie każdy jest gotowy na to, by poradzić sobie z takim traumatycznym przeżyciem, pokonać zwątpienie i znaleźć siłę do walki. Dobrze więc, gdy w tych trudnych chwilach obok jest ktoś, kto zapewni wsparcie emocjonalne i pomoże w leczeniu. Już sama rozmowa i znalezienie wiarygodnego źródła informacji pomaga zmniejszyć napięcie, rozładować stres spowodowany diagnozą i rzucić na tę sytuację nowe światło.

Oddech, tętno czy pocenie się to cechy pozwalające zidentyfikować, jak bardzo rozmówca jest zaangażowany w prowadzoną konwersację. Naukowcy z Uniwersytetu w Cincinnati opracowali algorytm, który z 75-proc. skutecznością potrafi ocenić przebieg rozmowy na podstawie reakcji fizjologicznych zbieranych przez wearables. – Możemy wyciągać wnioski z dość dużą dokładnością, a kolejnym krokiem jest ustalenie, jak możemy wykorzystać te dane, aby ulepszyć przebieg rozmów – podkreślają naukowcy. Zespół badawczy zapowiada udoskonalanie rozwiązania, które docelowo może pomóc m.in. w terapii psychologicznej osób w spektrum autyzmu.

Seksualność to bardzo delikatna sfera życia, dlatego gdy coś zaczyna się psuć, budzi to duże emocje. Zdaniem specjalistów przejściowe problemy w życiu erotycznym zdarzają się w każdym związku i nie ma w tym nic niepokojącego. Jednak kiedy jakieś zaburzenie zaczyna utrudniać funkcjonowanie, trzeba szukać fachowej pomocy. I choć w gabinetach seksuologów jest zdecydowanie więcej kobiet niż mężczyzn, to dla pań taka konsultacja często wiąże się z dużym dyskomfortem. Mimo wszystko jednak warto przełamać barierę wstydu i zacząć odpowiednią terapię.

Aktorka uważa, że dobre spektakle teatralne są antidotum na trudne czasy, w jakich przyszło nam żyć. Pandemia, kryzys gospodarczy, inflacja czy wojna w Ukrainie wywołują w nas poczucie strachu, a to może mieć destrukcyjny wpływ na nasze codzienne funkcjonowanie. Dlatego też – zdaniem Joanny Brodzik – wyjście do teatru, spotkanie z innymi osobami i podążanie za fabułą danego przedstawienia mogą mieć funkcję terapeutyczną. Kultura wysoka wciąż ma swoją wartość i jest ona niezwykle potrzebna współczesnemu światu.

alpaki w zagrodzie, karmienie alpak marchewkami, alpaki jedzące siano

Zgodnie z raportem prof. Zbigniewa Izdebskiego „Seksualność Polek i Polaków w czasach COVID-19” połowa ankietowanych pozytywnie oceniła swoje życie seksualne. Najbardziej zadowolone z tej sfery życia są osoby w wieku 18–29 i 30–49 lat. Jednak co piąty badany przyznał, że nie satysfakcjonuje go życie seksualne z partnerem czy partnerką. To często wiąże się z odczuwanym zmęczeniem, stresem, obecnością dzieci i innych osób w domu, a także nieumiejętnością dostosowania się do potrzeb partnera i brakiem spełnienia. Eksperci wskazują, że zaburzenia w sferze seksualnej mają przełożenie na inne segmenty życia: obniżają jakość relacji z innymi osobami, efektywność w pracy, odbierają energię, obniżają samoocenę, a nawet prowadzą do depresji.

W ciągu ostatnich dwóch lat nasze emocje i komfort psychiczny zostały poddane wielkiej próbie. Najpierw zagrożenie dla życia i zdrowia, jakie przyniosła pandemia, długotrwały lockdown i zmiana naszych nawyków społecznych, teraz obawa o bezpieczeństwo kraju i nas samych w związku z konfliktem zbrojnym w Ukrainie, a także zaangażowanie w pomoc uchodźcom i Ukraińcom, którzy walczą na miejscu z rosyjskim agresorem. Wiele osób skarży się na przewlekły stres, zaburzenia nerwicowe i uporczywe lęki przed określonymi sytuacjami. Coraz więcej z nich szuka fachowej pomocy u specjalistów.

Polski robot neurorehabilitacyjny skutecznie wspomaga leczenie pacjentów po udarach w 20 krajach na świecie. Rozwiązanie opiera się na wykorzystaniu elektromiografii w treningu kory czuciowo-ruchowej, co ułatwia tworzenie nowych połączeń nerwowych. Inne dostępne na rynku rozwiązania pozwalają w terapii wykorzystać m.in. elementy gamifikacji. Rynek robotyki rehabilitacyjnej będzie rósł w najbliższych latach w średnim tempie 20 proc. rocznie.

W Polsce jest około 20 tys. dzieci z cukrzycą typu I, która może prowadzić do ciężkich powikłań. – Sytuacja zrobiła się trudna, kiedy zaczął obowiązywać lockdown. Dzieci zostały w domu, a część rodziców nadal chodziła do pracy. Kłopot polega na tym, że dziecko chorujące na cukrzycę nie jest w stanie samo sobie z tą chorobą poradzić – wskazuje prezes Fundacji dla Dzieci z Cukrzycą, Dagmara Staniszewska. W tej chwili problemem jest też brak pielęgniarek w szkołach, przez co młodzi pacjenci diabetologiczni zostali bez profesjonalnej opieki. W kryzysowych warunkach alternatywą dla rodziców są systemy ciągłego monitorowania cukru, które pozwalają na bieżąco kontrolować stan zdrowia dziecka.

Z cukrzycą zmaga się około 422 mln osób na całym świecie, w tym blisko 3 mln w Polsce. To według WHO pierwsza niezakaźna epidemia. – Na całym świecie obserwujemy wzrost zachorowań, podobnie w Polsce. Mamy wiele przypadków niezdiagnozowanej cukrzycy, co może się wiązać z niechęcią Polaków do wykonywania badań – mówi Anna Śliwińska z Polskiego Stowarzyszenia Diabetyków. Według raportu „Cukrzyca – niewidzialna pandemia” przeprowadzonego na zlecenie Nationale-Nederlanden 1/3 respondentów w ciągu ostatnich trzech lat nie sprawdziła poziomu cukru we krwi. W dobie koronawirusa dostępność lekarzy specjalistów jest ograniczona – uważa tak 60 proc. badanych.

Wokalistka przekonuje, że nauczyła się już żyć z mukowiscydozą i dzielnie poddaje się wszystkim niezbędnym zabiegom, które pomagają złagodzić jej skutki. Zapewnia też, że choroba nie przeszkadza jej w spełnianiu marzeń, co więcej – śpiewanie jest dla niej doskonałą terapią, bo pozwala zapomnieć o trudach rzeczywistości, a dodatkowo korzystnie wpływa na pracę płuc. Dla wielu chorych na mukowiscydozę młoda piosenkarka stała się wzorem i bohaterką. Nie dość, że walczy z chorobą, to nie boi się o tym mówić i motywuje innych do tego, by tak jak ona pokonywali ograniczenia.

Instruktorzy podkreślają, że osoby starsze dosyć chętnie decydują się na naukę tańca, bo dzięki takim zajęciom mogą popracować nad swoją kondycją, miło spędzić czas wolny, a także nawiązać nowe znajomości. Taka forma aktywności to dla nich niewątpliwie odskocznia od szarej rzeczywistości i obowiązków dnia codziennego. Wiele szkół tańca oferuje ciekawe kursy, podczas których uczestnicy mogą się nauczyć różnych technik, uwzględniając swoje predyspozycje zdrowotne.

Zacząć naukę tańca można w każdym wieku i nie ma znaczenia poczucie. Takie zajęcia mogą być formą terapii, rozrywki, sposobem na spędzenie wolnego czasu czy możliwością podszkolenia swoich umiejętności. Instruktorzy podkreślają, że taniec jest dla każdego. Dla najmłodszych to pierwszy kontakt z muzyką i rytmem, dla dzieci i młodzieży – możliwość pracy w zgranej grupie i rozwijania swojej osobowości, a dla dorosłych – pasja, a przy okazji sposobność do spotkań towarzyskich.